Bufnuckels

Giro Dolomiti 2014

Proloog

Uitzicht bovenop de Sella Pas

Een proloog, wat is dat eigenlijk, vroeg ik me af. Best raar om een verhaal of verslag vooraf van een stuk tekst te voorzien. Als je een film kijkt, dan begint die toch gewoon een ga je kijken?
Toen ik daar over nadacht zei ik tegen mezelf; Oh nee, je pakt wat te drinken, smeert toastjes of maak een bakkie chips en nootjes. Dat is dus de proloog…. Je voorbereiden op wat er gaat komen! Net als de afgelopen negen jaar, dus maar aan het bier en de nootjes begonnen. Na een paar minuten kwam ik er achter dat ik niet ff gezellig kon gaan zitten en wat wegtypen. Het is niet zomaar een nieuw avontuur. Het is wezenlijk anders. Ik heb vreselijk veel zin in de komende week, maar bedenk me wel dat we iemand vreselijk missen. Hendry moest hier toch gewoon bij zijn! Zijn gulle lach, zijn fijne persoonlijkheid….gewoon weg. Ik besef me opeens hoe kwetsbaar het leven is en hoe dankbaar we mogen zijn dat we hier gewoon weer zijn. Hendry, voor mij ben je er gewoon bij. We nemen je gewoon mee op de beklimmingen en in de afdalingen en ik hoop dat je mee lacht als wij plezier hebben en als wij vreselijk afzien, dan lach je maar een beetje zodat wij het niet merken. Deal? …Deal!! We zijn met 16 man afgereisd naar St Vigil. Na een zware reis staat er weer een groep te trappelen om zichzelf te pijnigen en zoveel mogelijk plezier te maken. Als we de website en de gidsen moeten geloven is het een hele zware kluif. We krijgen met de onberekenbare dolomieten te maken en gaan Giro (rondje) in plaats van Trans. Ook het overnachten in hutten op circa 2000 meter is een nieuwe dimensie. Wat altijd leuk is, is de aanwezigheid van debutanten. 3 stuks kerels die nu liggen te bibberen in hun veel te kleine bedjes. Als ze nu een selfie zouden maken dan lijken het net hazen in de koplampen. Over een paar dagen zitten ze heel blits mee te praten met de grote mannen. Ik geniet wel een beetje van die onzekerheid. Ik was namelijk geen haar beter. Rinie, Mattijn en Evert, welkom bij de elite. Het afgelopen jaar is er weer flink in training geïnvesteerd. Een gezellig weekend in Schmitten en verschillende toertochten vormde onderdeel van het programma. Dit jaar zijn Rob, Klaas en Marco weer terug bij de regulier groep Bufnuckels. Zij waren er vorig jaar namelijk niet bij. Van de VOEKER’s zien we de trouwe koppen van Toon, Ab en Jeroen. Zij hebben ook weer vreselijk veel zin in het avontuur. Wij gaan vlammen en doen elke dag een gebedje om veilig weer thuis te komen. Ik zal mijn best doen om elke dag een verslag voor jullie te schrijven. Omdat we in drie verschillende groepen gaan rijden, gaan ook Dirk en waarschijnlijk Arie een dichterlijke bijdrage leveren.

Uitzicht bovenop de Sella Pas

De Schrijver….